Choclate coverd strawberries
Door: JuliaVogel
Blijf op de hoogte en volg Julia
23 Mei 2010 | Nieuw Zeeland, Kaikoura
Zo zou de smaak zijn... Nieuw Zeeland was oh zo zoet en wat had ik graag meer tijd willen hebben hier.
Na mijn dolfijnenavontuur begon de haast om op tijd in Auckland te zijn voor mijn vlucht.
In de hoofdstad wellington aangekomen verblijf ik in een leuk hostel waar slapen een uitdaging is, de stapelbedden zijn zeker 2m hoog en alleen al als je ernaar kijkt zie je het bed wiebelen... Heb ik even geluk, ik mag boven haha! Geloof me, elke beweging deed me denken aan een heel klein bootje op zee. Griezelig gewoon. Geen oog dichtgedaan...
Volgende stop, Napier, een stadje dat in 1931 (plusminus) is verwoest door een aardbeving en volledig opnieuw is opgebouwd in Art Deco stijl!Papa jij zou het prachtig gevonden hebben!!! Beautiful maar helaas was ik daar op zondag en was alles dicht. En doordat de busrit ernaartoe vrij lang was hadden we maar weinig tijd voordat het donker werd. Ondertussen in een vogelpark ook nog effe een ECHTE levende Kiwi gezien, schattig!! Die waggelen dus een beetje in het donker en oh, superhoge knuffelbaarheidsfactor!
De volgende dag moest ik helaas afscheid nemen van mijn vriendjes, alweer, omdat ik verder naar het Noorden ga voor mijn corromandel avontuur-tje. Een lach, een traan, en hup weer door. Ik maak een pitstop in Mount Maunganui, en beklim daar een berg, Heftig en bekaf boven aangekomen kijk naar de zonsondergang. Een juweeltje. De mooiste tot nu toe, beelden die zo geknipt en geplakt kunnen zijn van Discovery Channel! In het donker moest ik naar beneden en dat was geen geintje... onregelmatige geinproviceerde traptreden maar natuurlijk heb ik het er goed vanaf gebracht. In de avond met een supergrote groep mensen (die daar zo ongeveer in het hostel woonden, verblijftijden van langer dan 10 maanden, maf) maar een film gekeken en appeltaart gebakken. Fijn avondje maar raar zonder mijn vriendjes.
Volgende dag naar Thames en dat was dus NIET leuk. Goh wat heb ik mezelf zielig gevoeld. Alleen in een hostel, ja er was een freak maar die heb ik zoveel mogelijk ontweken. In een dorpje waar niet zoveel te doen was, beetje in de zon gelegen en uiteindelijk maar gewoon in bed gaan liggen en meer dan 12 uur geslapen. Wat een heimwee. Na alle drukte en gezelligheid opeens in je eentje is even wennen.
De volgende dag zou het wel weer beter zijn want eindelijk begin ik aan mijn Corromandel tour. We reiden met een busje (was meer scheuren) langs de kust door de bergen. Super enge weggetjes maar oh, wat was het wonderschoon!!
Een stop gemaakt op een strandje, om te zoenen gewoon, paradijs! En de rest van de dag was precies hetzelfde. Een stop gemaakt voor een wandeltochtje dat me naar een door rotsen ingesloten strand brengt, zon, zee, rust, en een kloof in de bergen in de vorm van een kathedraal. Op dat strand een uurtje gebleven en weer terug wandelen naar de bus.
Nest stop, hot water beach. Daar loopt 2 km onder de grond een lavastroom die ervoor zorgt dat het water op de oppervlakte kokendheet is. Bij Eb verzamelen zich daar een heleboel toeristen om gaten in het zand te graven, daarin te gaan liggen, vol laten lopen met warm zeewater en voila! Men heeft een bad. Ziet er echt funny uit, mensen met voetbadjes, klapstoeltjes en een biertje erbij. Wat heb ik gelachen!
Maar helaas hadden we maar een korte stop en kon ik niet deelnemen had het gepeupel op het strandje.
Eindpunt van deze dag is de Anchor Lodge in CorromandelTown en oh oh oh... nee toch, weer een avond van mezelf zielig vinden en iedereen missen waarvan ik hou! Ik wilde er alles aan doen om eventjes thuis te zijn, bij jullie! Bij mijn familie vriendjes en collega's. Liever een dag naar het werk dan me zo voelen hoor!!
Maar ja, gewoon om half 8 in bed gaan liggen, boek, kop thee, heel veel chocolade muffins (zijn zo lekker hier!!!) en hopen dat je snel in slaap valt! Zo gezegd zo gedaan.
De volgende dag bleef ik daar en goh wat had ik een geluk, prachtige omgeving, redelijk hostel, erachter komen dat mijn credits iets harder gingen dan verwacht dus geen geld uit kunnen geven voor een ditje of datje en REGEN! Jeeeeuuhj! Wat een top dag...
Mezelf maar voorhouden dat het morgen wel beter zou zijn, Dus de volgende ochtend met een bus vol schoolkinderen in uniformpjes terug naar thames, daar wachten op mijn overstap naar Auckland, ik zie de bus na twee uur eindelijk aankomen en raad eens.....
Hihi de bus heeft mijn vriendjes meegenomen, dus hop! Daaaag heimwee, party on!
Nu heb ik net twee nachten in Auckland geslapen, nog meer leuke mensen leren kennen, gewandeld, in de zon in een park geleden en eigenlijk mag Auckland er wel wezen.
Vanochtend heb ik uitgecheckt en mijn spullen gewoon in de room gelaten. Vanavond ga ik hier nog lekker dineren en dan naar het vliegveld. Daar de nacht doorbrengen en dan morgen aan mijn nieuwe avontuur in Australie beginnen...
Ohw nieuw zeeland, wat ben je wonderschoon, groener gras, blauwere luchten, de madeliefjes met kingsize formaat, het geel is geler en het rood is roder. Dag vreemde vogeltjes en rare mensen, dag maori en dag Kiwi's. Dag prachtig landschap en dag wildernis. Nieuw Zeeland heeft een plekje in mijn hart gekregen en dat zal altijd zo blijven. Ik wil terug voor een langere reis om alles op mn gemakje te bekijken en bereizen. Er is hier zoveel moois waar ik geen tijd voor had!
Jongens mn tijd zit erop! Fotos komen later!
Goh Jongens. Gister in mijn haast dus helemaal twee echte hoogtepunten vergeten! Een busstop bij een waterval 10 minuten lopen vanaf de weg... en daar een natuurlijke opgroei-speelplaats voor Zeehondjes. Geen geintje, je kan ze aanraken, zijn nieuwschierig, komen naar je toe en echt, van eentje kreeg ik een kusje terwijl op hetzelfde moment een van mn buddy's in zn hand werd gebeten!
En het andere, geniaal, een echt typisch Nieuw Zeelands bier, genaamd Tui (zeg Tuwie) heeft ergens in een klein dorp een brouwerij en daar moesten we met de bus natuurlijk even stoppen... De nacht van te voren diep in het glaasje gekeken dus veel mensen waren deze zondag ochtend een beetje krakkemikkig toen de bus de parkeerplaats opreed. Ik vol verwachting om de brouwerij te zien maarrreeh... Het was een proeflokaal naast de brouwerij. Voor omgerekend 1 eurie, ja mensenkinderen, kon je 3 grote pints bier proeven, nou ja gieten van de geplande stop van 45 minuten is natuurlijk niet relaxing time. Dus hop hop hop.... tikken die handel, uiteindelijk anderhalf uur later weer terug zwalken naar de bus (rook opeens niet meer zo frisjes maar iedereen natuurlijk meelallen met de Ipod van de uberlache buschauffeur) Good mood, no worries totdat de blaas begint te schreeuwen om een pitstop! Dus na een half uur hobbelen over een niet-zo-goed-onderhouden-weg zal iedereen te wiebelen. Verrassing, langs de weg, volledig automatische Toiletten, met gesproken instructies, automatische deurvergrendeling, en muziek! Oh happy day! It Was!...
Nog even een mededeling!!!!
Sydney verwelkomt mij WARM! Het is hier koud maar ben onder de pannen, heb niet geslapen en logeer vannacht toch nog even in een hostel ipv bij oud klasgenoot Kim. The Pink House, en ohw ja het is Roze, overal. Vies maar goedkoop en ik heb gratis internet... gratis ontbeid en alweer nieuwe mensjes om me heen... en muziek van de police schreeuwt hier door het huis. Dus we gaan niet voor walking on the moon, maar Sydney IN!
Na mijn dolfijnenavontuur begon de haast om op tijd in Auckland te zijn voor mijn vlucht.
In de hoofdstad wellington aangekomen verblijf ik in een leuk hostel waar slapen een uitdaging is, de stapelbedden zijn zeker 2m hoog en alleen al als je ernaar kijkt zie je het bed wiebelen... Heb ik even geluk, ik mag boven haha! Geloof me, elke beweging deed me denken aan een heel klein bootje op zee. Griezelig gewoon. Geen oog dichtgedaan...
Volgende stop, Napier, een stadje dat in 1931 (plusminus) is verwoest door een aardbeving en volledig opnieuw is opgebouwd in Art Deco stijl!Papa jij zou het prachtig gevonden hebben!!! Beautiful maar helaas was ik daar op zondag en was alles dicht. En doordat de busrit ernaartoe vrij lang was hadden we maar weinig tijd voordat het donker werd. Ondertussen in een vogelpark ook nog effe een ECHTE levende Kiwi gezien, schattig!! Die waggelen dus een beetje in het donker en oh, superhoge knuffelbaarheidsfactor!
De volgende dag moest ik helaas afscheid nemen van mijn vriendjes, alweer, omdat ik verder naar het Noorden ga voor mijn corromandel avontuur-tje. Een lach, een traan, en hup weer door. Ik maak een pitstop in Mount Maunganui, en beklim daar een berg, Heftig en bekaf boven aangekomen kijk naar de zonsondergang. Een juweeltje. De mooiste tot nu toe, beelden die zo geknipt en geplakt kunnen zijn van Discovery Channel! In het donker moest ik naar beneden en dat was geen geintje... onregelmatige geinproviceerde traptreden maar natuurlijk heb ik het er goed vanaf gebracht. In de avond met een supergrote groep mensen (die daar zo ongeveer in het hostel woonden, verblijftijden van langer dan 10 maanden, maf) maar een film gekeken en appeltaart gebakken. Fijn avondje maar raar zonder mijn vriendjes.
Volgende dag naar Thames en dat was dus NIET leuk. Goh wat heb ik mezelf zielig gevoeld. Alleen in een hostel, ja er was een freak maar die heb ik zoveel mogelijk ontweken. In een dorpje waar niet zoveel te doen was, beetje in de zon gelegen en uiteindelijk maar gewoon in bed gaan liggen en meer dan 12 uur geslapen. Wat een heimwee. Na alle drukte en gezelligheid opeens in je eentje is even wennen.
De volgende dag zou het wel weer beter zijn want eindelijk begin ik aan mijn Corromandel tour. We reiden met een busje (was meer scheuren) langs de kust door de bergen. Super enge weggetjes maar oh, wat was het wonderschoon!!
Een stop gemaakt op een strandje, om te zoenen gewoon, paradijs! En de rest van de dag was precies hetzelfde. Een stop gemaakt voor een wandeltochtje dat me naar een door rotsen ingesloten strand brengt, zon, zee, rust, en een kloof in de bergen in de vorm van een kathedraal. Op dat strand een uurtje gebleven en weer terug wandelen naar de bus.
Nest stop, hot water beach. Daar loopt 2 km onder de grond een lavastroom die ervoor zorgt dat het water op de oppervlakte kokendheet is. Bij Eb verzamelen zich daar een heleboel toeristen om gaten in het zand te graven, daarin te gaan liggen, vol laten lopen met warm zeewater en voila! Men heeft een bad. Ziet er echt funny uit, mensen met voetbadjes, klapstoeltjes en een biertje erbij. Wat heb ik gelachen!
Maar helaas hadden we maar een korte stop en kon ik niet deelnemen had het gepeupel op het strandje.
Eindpunt van deze dag is de Anchor Lodge in CorromandelTown en oh oh oh... nee toch, weer een avond van mezelf zielig vinden en iedereen missen waarvan ik hou! Ik wilde er alles aan doen om eventjes thuis te zijn, bij jullie! Bij mijn familie vriendjes en collega's. Liever een dag naar het werk dan me zo voelen hoor!!
Maar ja, gewoon om half 8 in bed gaan liggen, boek, kop thee, heel veel chocolade muffins (zijn zo lekker hier!!!) en hopen dat je snel in slaap valt! Zo gezegd zo gedaan.
De volgende dag bleef ik daar en goh wat had ik een geluk, prachtige omgeving, redelijk hostel, erachter komen dat mijn credits iets harder gingen dan verwacht dus geen geld uit kunnen geven voor een ditje of datje en REGEN! Jeeeeuuhj! Wat een top dag...
Mezelf maar voorhouden dat het morgen wel beter zou zijn, Dus de volgende ochtend met een bus vol schoolkinderen in uniformpjes terug naar thames, daar wachten op mijn overstap naar Auckland, ik zie de bus na twee uur eindelijk aankomen en raad eens.....
Hihi de bus heeft mijn vriendjes meegenomen, dus hop! Daaaag heimwee, party on!
Nu heb ik net twee nachten in Auckland geslapen, nog meer leuke mensen leren kennen, gewandeld, in de zon in een park geleden en eigenlijk mag Auckland er wel wezen.
Vanochtend heb ik uitgecheckt en mijn spullen gewoon in de room gelaten. Vanavond ga ik hier nog lekker dineren en dan naar het vliegveld. Daar de nacht doorbrengen en dan morgen aan mijn nieuwe avontuur in Australie beginnen...
Ohw nieuw zeeland, wat ben je wonderschoon, groener gras, blauwere luchten, de madeliefjes met kingsize formaat, het geel is geler en het rood is roder. Dag vreemde vogeltjes en rare mensen, dag maori en dag Kiwi's. Dag prachtig landschap en dag wildernis. Nieuw Zeeland heeft een plekje in mijn hart gekregen en dat zal altijd zo blijven. Ik wil terug voor een langere reis om alles op mn gemakje te bekijken en bereizen. Er is hier zoveel moois waar ik geen tijd voor had!
Jongens mn tijd zit erop! Fotos komen later!
Goh Jongens. Gister in mijn haast dus helemaal twee echte hoogtepunten vergeten! Een busstop bij een waterval 10 minuten lopen vanaf de weg... en daar een natuurlijke opgroei-speelplaats voor Zeehondjes. Geen geintje, je kan ze aanraken, zijn nieuwschierig, komen naar je toe en echt, van eentje kreeg ik een kusje terwijl op hetzelfde moment een van mn buddy's in zn hand werd gebeten!
En het andere, geniaal, een echt typisch Nieuw Zeelands bier, genaamd Tui (zeg Tuwie) heeft ergens in een klein dorp een brouwerij en daar moesten we met de bus natuurlijk even stoppen... De nacht van te voren diep in het glaasje gekeken dus veel mensen waren deze zondag ochtend een beetje krakkemikkig toen de bus de parkeerplaats opreed. Ik vol verwachting om de brouwerij te zien maarrreeh... Het was een proeflokaal naast de brouwerij. Voor omgerekend 1 eurie, ja mensenkinderen, kon je 3 grote pints bier proeven, nou ja gieten van de geplande stop van 45 minuten is natuurlijk niet relaxing time. Dus hop hop hop.... tikken die handel, uiteindelijk anderhalf uur later weer terug zwalken naar de bus (rook opeens niet meer zo frisjes maar iedereen natuurlijk meelallen met de Ipod van de uberlache buschauffeur) Good mood, no worries totdat de blaas begint te schreeuwen om een pitstop! Dus na een half uur hobbelen over een niet-zo-goed-onderhouden-weg zal iedereen te wiebelen. Verrassing, langs de weg, volledig automatische Toiletten, met gesproken instructies, automatische deurvergrendeling, en muziek! Oh happy day! It Was!...
Nog even een mededeling!!!!
Sydney verwelkomt mij WARM! Het is hier koud maar ben onder de pannen, heb niet geslapen en logeer vannacht toch nog even in een hostel ipv bij oud klasgenoot Kim. The Pink House, en ohw ja het is Roze, overal. Vies maar goedkoop en ik heb gratis internet... gratis ontbeid en alweer nieuwe mensjes om me heen... en muziek van de police schreeuwt hier door het huis. Dus we gaan niet voor walking on the moon, maar Sydney IN!
-
23 Mei 2010 - 08:59
Janique:
Meisje we denken aan je vanuit het verre Nl!
Keep having fun, dat is waarom je dit doet!
xxx -
23 Mei 2010 - 11:20
Henk En Hanneke:
Ha Juul,
We snappen dat de heimwee op zulke momenten opspeelt hoor, maar we bewonderen je doorzettingsvermogen. Heel goed van je! Overigens vinden we jouw schrijfstijl geweldig, het lijkt wel of we het zelf meemaken. Heel knap dat je het zo kunt verwoorden! We hopen dat Australië je net zulke mooie avonturen en fijne vrienden brengt als Nieuw Zeeland. Heel veel plezier dus.
Dikke kus! -
23 Mei 2010 - 14:55
Marion :
Nou Julia, het is gewoon prachtig zoals jij alles op kunt schrijven. Alsof ik 'n spannend boek zit te lezen. En daar is (bijna)altijd 'n happy end. Ga zo door. Geniet er met volle teugen van. Groetjes -
23 Mei 2010 - 20:32
Helmie:
Joepie joepie
wat doe je het goed en je ziet: na regen komt zonneschijn.....
Fijn fijn....... -
24 Mei 2010 - 11:42
Ank:
Hey Avonturier
Wat een goed verhaal weer!! Ik hoop dat mijn kadotje meschien wat steun kan bieden op de zwardere momenten, maar ik denk dat een bus met vrientjes of drie pinten voor 1 euro ook veel goed maakt hahah. Geniet er zolang het kan!!!
Dikke knuffel Ank -
24 Mei 2010 - 11:42
Ank:
Hey Avonturier
Wat een goed verhaal weer!! Ik hoop dat mijn kadotje meschien wat steun kan bieden op de zwardere momenten, maar ik denk dat een bus met vrientjes of drie pinten voor 1 euro ook veel goed maakt hahah. Geniet er zolang het kan!!!
Dikke knuffel Ank -
24 Mei 2010 - 15:57
Oma Vogel:
Ik vind dat je heel leuk schrijft. Van papa wist ik al dat je heimwee hebt gehad. Ik vind het knap van je dat je evengoed zoveel meemaakt. Het lijkt mij heel fijn dat je in Sydney een vriendin van vroeger ontmoet. Ik ben nieuwsgierig wat je nog te vertellen hebt als je weer thuis bent.
Heel veel liefs van Oma Vogel. Kusjes. -
24 Mei 2010 - 17:55
Geeke:
Mooi hoor meisie.. Kan egt genieten van je spectaculaire verhalen ;) haha.. Veel plezier in australië
heeeeel veeel liefs & dikke knuffels ook van maik ;) -
28 Mei 2010 - 05:27
Suus:
He Juultje,
We hebben hier weer met z'n alle genoten van je verhalen, vooral dat filmpje van de dolfijnen.
gaaf man!!
Have fun Down Under en ook wij missen je hier, maar met jou reisverslagen hou ik je toch nog lekker dicht bij.
We lezen snel wel weer van je super leuke reisverhalen en denk eraan, no worry's mate enjoy the ride.
Greetz Suus -
29 Mei 2010 - 18:27
WS:
mooi verhaal, veel succes in Aussie. En maak mooie foto's natuurlijk ;) gr
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
