Kretek and incense..
Door: JuliaVogel
Blijf op de hoogte en volg Julia
27 Maart 2011 | Indonesië, Batavia
Na het eerste deel van mijn vlucht sta ik opeens in Dubai, helaas was het avond en heb ik vanuit het vliegtuig niet veel gezien, hoewel het hoogste gebouw ter wereld ook bij nacht indrukwekkend is. Ik wacht opnieuw met boardingpass in mn hand en raak aan de praat met Sam (Samadeh), uit Zwolle, ook op weg naar Bali. Tweede deel van de vlucht stemt me niet vrolijk, nu is de stoel naast me bezet door een vrouw die een karrenvracht aan eten bij onze voeten heeft staan. Beleefd sla ik chips, koekjes en andere onherkenbare lekkernijen af. Ik draai, slaap licht, kijk films en zoek steeds langer naar een fijne houding die steeds korter prettig blijkt te zijn.
In Jakarta mag ik het vliegtuig uit en bij de ontvangsthal tref ik Sam weer. Babbelend zorgen we ervoor dat onze tassen op de goede band terecht komen, van links en rechts schieten kleine indo mannetjes tevoorschijn die deze dames maar al te graag helpen en de weg willen wijzen, later blijkt voor een prijs. Dus besluiten we het maar alleen te doen. We beginnen aan onze wacht van 6 uur op het vliegveld. We starten met een starbucks, dat doet ons goed! De geur van Kretek sigaretten en wierrook kriebelt mn neus en de drukkende warmte schreeuwt JA!!!! Indonesia, there we are! Gelukkig zijn we beide in het bezit van een voucher waarmee we toegang hebben tot een loungeruimte waar airco, eten, drinken en internet gratis zijn. Hier spenderen we wat uurtjes en nog wat uurtjes…. Nu we er bijna zijn is het wachten dubbel. De laatste vlucht gaat snel, ik eet, slaap en land. Snel opfrissen, tassen ophalen en uitgelaten met Sam de ontvangst hal in. Na zes weken zonder Sebas is de knuffel meer dan welkom! We drinken een biertje. Ik krijg een helm, neem afscheid van Sam en stap achterop de brommer.
Ik verbaas me eerst over de drivingskills van de Balinezen (alles crost en kart door elkaar heen, toeters, uitlaatgassen en vooral brommers die overal en nergens vandaan komen) en daarna over de skills van Sebas. Met mn backpack tussen zn benen vlieg hij net zo makkelijk mee door het verkeer. Na 20 minuutjes komen we aan bij het resort. Oh…. Zo dus, resort met hoofdletter RRRRRRR!!! Ik laat het niet aan de verbeelding over, voor degene die even willen googlen: Keraton Resort Jimbaran! Na een diner op het strand, met bier en live muziek is het slapen moeilijk.
Om 6 u sta ik op, duik het zwembad in en slof naar het ontbijt. Jummie! We pakken de brommer en rijden een drie kwartier om aan te komen op een surf hot spot! Ik kijk en bewonder de meer dan 40 surfers van professioneel niveau. Met enige trots kan ik vermelden dat ik zeer onder de indruk ben van Seba, damn wat kan die man surfen!
De rest van de dag brommen we wat rond, eten op het strand, plonzen in het zwembad en-ga-zo-maar-door.
Dag twee heeft een missie, naar Sanur want roosje wil een tas laten namaken, het opgegeven adres bestaat maar deze arme hard werkende man heeft de komende twee maanden geen tijd voor nieuwe orders. Dan maar naar Denpasar (jezus wat een krioelende en stinkende bende van mensen en dieren) de camera van Seb heeft een stuiter gemaakt en is kapot. Deze willen we laten maken maar het adres van de fotowinkel blijkt onvindbaar terwijl iedereen ons naar noord en zuid stuurt. Bekaf, vies, bezweet en mokkend komen we terug. Ik neem een duik in zee wat in eerste instantie heerlijk lijkt, helaas begeef ik me tussen plastic troep en met een mond vol zout krabbel ik het strand op en besluit dat het mooi wat voor vandaag. ‘ S avonds gaan we uit eten met Romi, een vriend van Seb die hier al 7 maanden verblijft. Bij Potato head (exclusieve beach/loungeclub) drinken we wat… Een minder geslaagde dag met een goed eind!
Na een goede nachtrust in het meest heerlijke hotel bed ooit is het tijd voor wat niks doen. De avond trakteert op schitterend vuurwerk op het strand van een bruiloft bij de ‘buren’.
Vandaag was prachtig. We gaan op de brommer, wederom, naar Ubud, 40km ten noorden van Jimbaran. Dit staat bekent om de zilversmederijen. Via kleine dorpen, met rijstvelden langs de weg, begeven we ons in het echte Bali zonder toeristen. Ik verbaas me over de groene schoonheid, de luie mensen, het vakmanschap in houtbewerken, boedha’s, tempels, de pracht van Indonesië. Via twee zilverwinkels, waar ik met open gevallen mond en grote ogen heb rond gekeken komen we aan in Ubud. Ubud… een hippie dorp waar toeristen niet weg te slaan zijn. We zoeken de zilver winkels, die later verborgen blijken te zijn achter de muren. In binnentuinen vinden we ze. Honderden winkels zijn verborgen en allemaal op slot. Zodra we aangeven dat we rond willen kijken gaan winkels open en begeef ik me in een sieraden paradijs, winkel na winkel. Ongelofelijk. Uiteindelijk eindigen we in een klein winkeltje waar zware schakelkettingen en armbanden liggen, hetgeen waar ik op zoek naar was, Buddha to Buddha, yes. Voor een cent van de prijs die we er in Nederland voor betalen. Nieuwschierig als we zijn vragen we door, deze man gunt ons een kijk in de werkplaats. Waar ijverige mannen in rijen zitten te zagen, solderen, polijsten enz. De prachtigste sieraden komen voorbij. Met dollar tekens in mijn ogen sluipt er uit de diepte van mijn brein een handelsplan op. Op de terug weg en meerdere malen verdwalen eindigen we bij een tentje aan het strand waar we heerlijk eten. Met zwarte vegen op mn gezicht, stinkend naar uitlaatgassen wil ik me opfrissen in het toilet en schrik me kapot, vanuit de spiegel staart een rood monster mij aan. Oi! Deze bewolkte dag heeft mijn winterhuid geen goed gegaan, zo rood als een kanarie smeer ik me in om hopelijk zosnel mogelijk van mn pijnlijke verbrande huid af te zijn.
Mijn westelijke uiterlijk is hier een onbegrijpelijke schoonheid, giechelende meisjes beginnen te fluisteren en te wijzen, mannen glimlachen en draaien hun hoofden mee als ik voorbij kom, iets waar wat mij zeer verbaasd. Maar de mensen zijn super vriendelijk, behulpzaam en beleefd.
Terug in het resort plannen we wat we de komende maand willen doen. Het volgt: van Bali naar Jogyakarta op Java om daar de Borobudur te bezoeken, vervolgens Sumatra om orang oetangs te zien, een bezoek aan het mooiste meer ter wereld en de Mentawai eilanden, back to basic noemen we dat, maar dan een stapje ruiger. Vervolgens gaan we Sumatra verlaten om naar Singapore te gaan. Dit is nodig voor het verlengen van mijn visum. Van Singapore naar Borneo waar we enkele highlights willen zien. Terug naar Bali om vanuit Bali een nieuwe trip te maken die we nog moeten plannen…
Ja jongens…. Word vervolgd…. En de foto volgen….
In Jakarta mag ik het vliegtuig uit en bij de ontvangsthal tref ik Sam weer. Babbelend zorgen we ervoor dat onze tassen op de goede band terecht komen, van links en rechts schieten kleine indo mannetjes tevoorschijn die deze dames maar al te graag helpen en de weg willen wijzen, later blijkt voor een prijs. Dus besluiten we het maar alleen te doen. We beginnen aan onze wacht van 6 uur op het vliegveld. We starten met een starbucks, dat doet ons goed! De geur van Kretek sigaretten en wierrook kriebelt mn neus en de drukkende warmte schreeuwt JA!!!! Indonesia, there we are! Gelukkig zijn we beide in het bezit van een voucher waarmee we toegang hebben tot een loungeruimte waar airco, eten, drinken en internet gratis zijn. Hier spenderen we wat uurtjes en nog wat uurtjes…. Nu we er bijna zijn is het wachten dubbel. De laatste vlucht gaat snel, ik eet, slaap en land. Snel opfrissen, tassen ophalen en uitgelaten met Sam de ontvangst hal in. Na zes weken zonder Sebas is de knuffel meer dan welkom! We drinken een biertje. Ik krijg een helm, neem afscheid van Sam en stap achterop de brommer.
Ik verbaas me eerst over de drivingskills van de Balinezen (alles crost en kart door elkaar heen, toeters, uitlaatgassen en vooral brommers die overal en nergens vandaan komen) en daarna over de skills van Sebas. Met mn backpack tussen zn benen vlieg hij net zo makkelijk mee door het verkeer. Na 20 minuutjes komen we aan bij het resort. Oh…. Zo dus, resort met hoofdletter RRRRRRR!!! Ik laat het niet aan de verbeelding over, voor degene die even willen googlen: Keraton Resort Jimbaran! Na een diner op het strand, met bier en live muziek is het slapen moeilijk.
Om 6 u sta ik op, duik het zwembad in en slof naar het ontbijt. Jummie! We pakken de brommer en rijden een drie kwartier om aan te komen op een surf hot spot! Ik kijk en bewonder de meer dan 40 surfers van professioneel niveau. Met enige trots kan ik vermelden dat ik zeer onder de indruk ben van Seba, damn wat kan die man surfen!
De rest van de dag brommen we wat rond, eten op het strand, plonzen in het zwembad en-ga-zo-maar-door.
Dag twee heeft een missie, naar Sanur want roosje wil een tas laten namaken, het opgegeven adres bestaat maar deze arme hard werkende man heeft de komende twee maanden geen tijd voor nieuwe orders. Dan maar naar Denpasar (jezus wat een krioelende en stinkende bende van mensen en dieren) de camera van Seb heeft een stuiter gemaakt en is kapot. Deze willen we laten maken maar het adres van de fotowinkel blijkt onvindbaar terwijl iedereen ons naar noord en zuid stuurt. Bekaf, vies, bezweet en mokkend komen we terug. Ik neem een duik in zee wat in eerste instantie heerlijk lijkt, helaas begeef ik me tussen plastic troep en met een mond vol zout krabbel ik het strand op en besluit dat het mooi wat voor vandaag. ‘ S avonds gaan we uit eten met Romi, een vriend van Seb die hier al 7 maanden verblijft. Bij Potato head (exclusieve beach/loungeclub) drinken we wat… Een minder geslaagde dag met een goed eind!
Na een goede nachtrust in het meest heerlijke hotel bed ooit is het tijd voor wat niks doen. De avond trakteert op schitterend vuurwerk op het strand van een bruiloft bij de ‘buren’.
Vandaag was prachtig. We gaan op de brommer, wederom, naar Ubud, 40km ten noorden van Jimbaran. Dit staat bekent om de zilversmederijen. Via kleine dorpen, met rijstvelden langs de weg, begeven we ons in het echte Bali zonder toeristen. Ik verbaas me over de groene schoonheid, de luie mensen, het vakmanschap in houtbewerken, boedha’s, tempels, de pracht van Indonesië. Via twee zilverwinkels, waar ik met open gevallen mond en grote ogen heb rond gekeken komen we aan in Ubud. Ubud… een hippie dorp waar toeristen niet weg te slaan zijn. We zoeken de zilver winkels, die later verborgen blijken te zijn achter de muren. In binnentuinen vinden we ze. Honderden winkels zijn verborgen en allemaal op slot. Zodra we aangeven dat we rond willen kijken gaan winkels open en begeef ik me in een sieraden paradijs, winkel na winkel. Ongelofelijk. Uiteindelijk eindigen we in een klein winkeltje waar zware schakelkettingen en armbanden liggen, hetgeen waar ik op zoek naar was, Buddha to Buddha, yes. Voor een cent van de prijs die we er in Nederland voor betalen. Nieuwschierig als we zijn vragen we door, deze man gunt ons een kijk in de werkplaats. Waar ijverige mannen in rijen zitten te zagen, solderen, polijsten enz. De prachtigste sieraden komen voorbij. Met dollar tekens in mijn ogen sluipt er uit de diepte van mijn brein een handelsplan op. Op de terug weg en meerdere malen verdwalen eindigen we bij een tentje aan het strand waar we heerlijk eten. Met zwarte vegen op mn gezicht, stinkend naar uitlaatgassen wil ik me opfrissen in het toilet en schrik me kapot, vanuit de spiegel staart een rood monster mij aan. Oi! Deze bewolkte dag heeft mijn winterhuid geen goed gegaan, zo rood als een kanarie smeer ik me in om hopelijk zosnel mogelijk van mn pijnlijke verbrande huid af te zijn.
Mijn westelijke uiterlijk is hier een onbegrijpelijke schoonheid, giechelende meisjes beginnen te fluisteren en te wijzen, mannen glimlachen en draaien hun hoofden mee als ik voorbij kom, iets waar wat mij zeer verbaasd. Maar de mensen zijn super vriendelijk, behulpzaam en beleefd.
Terug in het resort plannen we wat we de komende maand willen doen. Het volgt: van Bali naar Jogyakarta op Java om daar de Borobudur te bezoeken, vervolgens Sumatra om orang oetangs te zien, een bezoek aan het mooiste meer ter wereld en de Mentawai eilanden, back to basic noemen we dat, maar dan een stapje ruiger. Vervolgens gaan we Sumatra verlaten om naar Singapore te gaan. Dit is nodig voor het verlengen van mijn visum. Van Singapore naar Borneo waar we enkele highlights willen zien. Terug naar Bali om vanuit Bali een nieuwe trip te maken die we nog moeten plannen…
Ja jongens…. Word vervolgd…. En de foto volgen….
-
27 Maart 2011 - 12:57
Janique:
Ruilen?! Kan niet wachten tot ik eindelijk eens tijd/geld heb om te reizen. Geniet ervan!
Dikke zoen! -
27 Maart 2011 - 15:48
Ollie:
Jeetje wat ben ik jaloers en klinkt het allemaal heerlijk! Gelukkig hebben we hier ook zon en Phi! xx -
27 Maart 2011 - 17:59
Christine Lindhout:
Julia,wat ben je toch een geluksvogeltje! geniet ervan. -
27 Maart 2011 - 19:55
Geeke & Maik:
Heyy girlieee..
Fijn dat je het naar je zin hebt whaaahh..
Ziet er egt supermooi uit daar.. Geniet ervan meisie.. Supergaaf in die makerij van die sieraden klinkt niceee ;)
have fun..
Kusje.. -
28 Maart 2011 - 05:29
Margareth Goossens:
he julia, ik kan weer genieten van jouw reisverslagen.Heel dapper dat je weer zo`n reis gaat maken ,super.Geniet er maar weer van .groetjes -
28 Maart 2011 - 10:35
Nadine:
Klinkt superr allemaal!! Jaloers!! Kijk uit naar meer foto's:).. Groetjes aan Sebas! Love youuu xx -
28 Maart 2011 - 10:36
Kimmy:
Hey nona, wat een genot om je verhalen weer te lezen. Enjoy every bit, girl! Be safe!
kiss -
28 Maart 2011 - 11:44
Mattijs:
Pff zit ik hier achter mn bureau... t klinkt weer supervet allemaal, enjoy!! xx -
28 Maart 2011 - 16:19
Hanneke:
Klinkt weer helemaal goed Juul! Geniet er maar lekker van, doen wij hier wel van jouw verhalen.
XXX -
28 Maart 2011 - 17:33
Hannie:
Hoi Julia,
Wat fijn om je weer te volgen, je schrijft zo mooi en het is zo leuk om
jou reis op deze manier even mee te beleven.
Veel plezier en geniet ervan.....
-
30 Maart 2011 - 00:15
Niels:
ooh man.. as ge reist dan maokte 't meej
nondeju wah n heerlijk verhaal om te lezen om 2u 'snachts.
geniet ervan goeie!
X
nls -
02 April 2011 - 18:03
Marion:
Ineens was ik alles kwijt!
En ik weet niet of het verzonden is dus begin ik maar overnieuw.
Geweldig zo'n reisje. Ben best wel 'n beetje jaloers. Als ik vroeger ook zo'n waaghals was geweest als jij, had ik het zeker ook willen meemaken.
Maar helaas, ik moet het doen met jou leuke verhaaldjes. Ook spannend hoor!
Nou meid, heel veel plezier. En geniet.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
